Historijska drama oborila s nogu Veneciju: Film ‘The Testament of Ann Lee’ izazvao suze i ovacije
Podijeli vijest
Nakon svjetske premijere filma “The Testament of Ann Lee” na Venecijanskom filmskom festivalu u ponedjeljak, 1. septembra, istorijska muzička drama u režiji Mone Fastvold doživjela je izvanredan prijem, dobivši čak 15 minuta ovacija. Ove ovacije bile su do sada najduže na ovogodišnjem filmskom festivalu u Veneciji, nadmašivši 13 minuta koje je dobio film “Frankenštajn”. Zvijezda filma, Amanda Sajfred, bila je izuzetno emotivna nakon premijere i rasplakala se tokom dugotrajnog aplauza.
Prema sinopsisu s festivala, “The Testament of Ann Lee” je istorijska drama inspirisana životom En Li, osnivačice Shakersa, radikalnog vjerskog pokreta koji je započeo krajem 18. vijeka. Sljedbenici ovog pokreta, poznati kao Shakersi, praktikovali su bogosluženje kroz ekstatičnu pjesmu i pokret. Rediteljka filma je izjavila:
“Naš film je spekulativno prepričavanje života En LI, jedne od rijetkih ženskih vjerskih vođa 18. vijeka. Ona i njeni sljedbenici, poznati kao Shakersi, bogoslužili su kroz ekstatičnu pjesmu i pokret.”
Prije premijere, Amanda Sajfred je na konferenciji za novinare govorila o svojoj ulozi, ističući:
“Ovo se činila kao prilika u kojoj nema granica. U osnovi, pratila sam Monu i sve je bilo dopušteno jer postoji toliko slobode. Jedina prijetnja je ne iskoristiti tu slobodu u svoju korist. Nikada se nisam na ovakav način oslobodila.”
IMPRESIVNE KRITIKE I POHVALE
Prve reakcije kritičara na film su uglavnom pozitivne. Damon Vajs iz “Dedlajna” opisao je film kao “čudan i neobično visceralni”. Posebno je pohvalio Amandu Sajfred:
“En ima optimizam, saosjećanje i život, što Fastvold otkriva u nizu hipnotizirajućih muzičkih brojeva preuzetih iz pravih Sakerovih svetih spisa. Takođerpomaže što Amanda Sejfrid ima glavnu ulogu; pokazujući potpuno novu stranu sebe, Sajfrid stvara vrlo vjerodostojnog mesiju s velikim prirodnim darom.”
“Vog” ističe sličnosti između ovog filma i “Brutaliste”, filmskog hita iz 2024. godine za koji je Mona Fastvold pisala scenario. U recenziji “Voga” navodi se:
“Oba filma su predugačka, iako je En Li, čudno, gotovo sat i po kraći od Brutaliste. Ali oba, sa svojom izvanrednom slikovitošću, visceralnom snagom i gotovo nepromišljenom ambicijom, takođe zahtijevaju da budu viđena i analizirana.”
Gaj Lodž za “Varajeti” napisao je da je film pun poštovanja, izuzetno uvjerljiv i “potpuni plesni spektakl”. “Gardijan” je primijetio:
“Ovo je uistinu čudan film, neuhvatljiv i u tonu i u značenju, onaj koji koristi očigledne efekte i retoričke oblike ironije, a istovremeno se distancira od tih efekata i traži od svoje publike da suosjeća, pa čak i divi se Li, jer ona ne bi trebala da bude negativka.”
“Indiewire” je također pohvalio strukturu filma, opisujući narativ kao “pažljivo uravnotežen između agonije i ekstaze”. Magazin je dodao da sve to drži na okupu “nepokolebljivo uvjerenje koje Sejfrid pruža svom naslovnom liku”.
