Astronomi prvi put zabilježili gigantsku zvjezdanu eksploziju
Podijeli vijest
Revolucionarno astronomsko otkriće
Astronomska zajednica zabilježila je prvi put u historiji gigantsku eksploziju koju je oslobodila zvijezda izvan našeg Sunčevog sistema. Ova erupcija, iako slična sunčevim olujama koje stvaraju polarne svjetlosti na Zemlji, imala je znatno veće razmjere i potencijalno može uništiti atmosferu bilo koje planete u neposrednoj blizini, prenosi CNN.
Vjerovatni uzrok eksplozivnog događaja bio je koronarni izbačaj mase (KEM), odnosno ogroman oblak jonizovanog gasa i magnetnih polja koji eruptira iz spoljašnje atmosfere zvijezde. U našem sistemu, kada takve erupcije stignu do Zemlje, mogu izazvati poremećaje u magnetnom polju poznate kao svemirsko vrijeme.
Detekcija i karakteristike eksplozije
Zvijezda pod nazivom StKM 1-1262, crveni patuljak udaljen oko 130 svjetlosnih godina od Zemlje, izbacila je oluju nevjerovatnom brzinom od 2400 kilometara u sekundi. Prema autorima studije objavljene u časopisu Nature, takva brzina zabilježena je u otprilike jednom od svakih 2000 koronalnih izbačaja mase sa našeg Sunca.
Dr Joe Kalingam, vodeći autor studije, objasnio je da je signal bio radio-blesak tipa II, što sugerira da se vreli gas širio od zvijezde u svemir. Istraživači su koristili novi softver za analizu snimaka neba koje je pre gotovo deset godina zabilježio radio-teleskop LOFAR, sastavljen od hiljada antena širom Evrope.
Tim je također koristio podatke iz XMM-Newton misije Evropske svemirske agencije kako bi izmjerio temperaturu, rotaciju i sjaj zvijezde putem rendgenskih zraka.
Posljedice za potragu za životom
Zvijezde crveni patuljci poput StKM 1-1262 mogu imati magnetna polja i do 1000 puta jača od Sunčevog. Ova konkretna zvijezda ima polovinu mase našeg Sunca, ali se okreće 20 puta brže i ima magnetno polje procijenjeno na 300 puta jače.
Naučnici često pronalaze egzoplanete koji kruže oko takvih zvijezda na vrlo malim udaljenostima. Pošto su crveni patuljci hladniji, takozvana naseljiva zona – područje gdje planeta može imati tečnu vodu – mnogo je bliža zvijezdi.
Kalingam je naglasio da zaštitno magnetno polje kakvo imamo na Zemlji ne bi moglo izdržati pritisak ovakvog KEM-a, što bi atmosferu izložilo direktnom udaru i dovelo do njenog uništenja. Istraživači sada žele utvrditi kako tako male zvijezde mogu osloboditi tako ogromnu energiju i kakav bi uticaj ponovljeni KEM-ovi mogli imati na obližnje planete.
