Rizik od demencije povezan s osjećajem usamljenosti u djetinjstvu

Roditelji koji brinu da njihovo dijete teško sklapa prijateljstva, ima problema u komunikaciji ili djeluje previše sklono samoći, imaju razloga za zabrinutost – i to ne samo zbog izolacije u ranoj dobi.

Grupa istraživača sa sjedištima u Australiji, Kini i SAD-u otkrila je da posljedice usamljenosti u ranom periodu nisu ograničene samo na djetinjstvo, već se najteži uticaji mogu pojaviti mnogo godina kasnije, čak i nakon smrti roditelja.

„Usamljenost u djetinjstvu bila je povezana s bržim kognitivnim padom i većim rizikom od pojave demencije u srednjoj i kasnijoj odrasloj dobi“, naveli su istraživači u radu objavljenom od strane Američke lekarske asocijacije.

Čak i ako usamljeno dijete odraste u društvenu i otvorenu osobu, i dalje je vjerovatnije da će se kasnije u životu suočiti s kognitivnim problemima u poređenju s onima koji nisu osjećali usamljenost tokom djetinjstva, dodali su autori studije.

Nalazi se zasnivaju na „kohortnoj studiji“ sprovedenoj na podacima oko 13.500 učesnika u periodu od 2011. do 2018. godine, preuzetih iz Longitudinalne studije o zdravlju i penzionisanju u Kini.

„S obzirom na trenutni nedostatak efikasnih tretmana za usporavanje napredovanja demencije, identifikovanje ranih, promjenljivih faktora rizika za kognitivni pad i demenciju ključno je za razvoj preventivnih strategija kojima bi se ublažio ovaj rastući teret bolesti“, naveli su istraživači, pozivajući na intervencije u ranoj životnoj dobi kako bi se rizik smanjio decenijama kasnije.

„Ovi nalazi sugerišu da usamljenost u djetinjstvu može da posluži kao nezavisni faktor rizika za kognitivni pad i demenciju u kasnijoj životnoj dobi“, dodali su istraživači sa Medicinskog univerziteta Capital u Pekingu, Univerziteta La Trobe u Melburnu, Škole javnog zdravlja Bostonskog univerziteta, Medicinskog fakulteta Harvard, Univerziteta Edith Cowan i Univerziteta Džeđijang.