Kako su drevne civilizacije predviđale kretanje nebeskih tijela
Podijeli vijest
Babilonski astronomski zapisi
Babilonski astronomi ostavili su iza sebe impresivne matematičke zapise koji potvrđuju njihova napredna saznanja o kretanju nebeskih tijela. Na glinenim pločama starijim od 2.000 godina pronađeni su detaljni podaci o pomrčinama Mjeseca i Sunca, kao i precizni proračuni o kretanju planeta. Ovi drevni učenjaci razvili su složene aritmetičke sekvence koje su im omogućavale predviđanje astronomskih događaja sa iznenađujućom tačnošću. Njihovi sistemi zasnovani na opažanju i matematičkim proračunima predstavljaju jedan od najranijih primjera primijenjene nauke u istoriji čovječanstva.
Kalendarski sistem civilizacije Maja
Civilizacija Maja razvila je jedan od najsloženijih i najpreciznijih kalendarskih sistema u drevnom svijetu. Njihov poznati kalendar Tzolkin, koji se sastojao od 260 dana, kombiniran je sa Haab kalendarom od 365 dana, stvarajući ciklus od 52 godine. Maje su također koristile i dugoročni brojčani sistem koji im je omogućavao praćenje vremena kroz periode duže od hiljadu godina. Ovi kalendari nisu bili samo alat za praćenje vremena, već su odražavali njihova duboka astronomska zapažanja i matematičke sposobnosti.
Egipatske zvjezdane karte i arhitektura
Egipatski astronomi ostavili su tragove svojih spoznaja u arhitekturi i pismu. Orijentacija piramida prema zvijezdama, posebno prema sjevernoj zvijezdi i sazviježđu Orion, dokazuje njihovo napredno razumijevanje nebeskih pojava. Dekoracije unutar hramova i grobnica često prikazuju zvezdane karte i astronomske simbole. Egipćani su razvili kalendar od 365 dana zasnovan na godišnjem ciklusu rijeke Nil i kretanju Sunca, što im je omogućavalo precizno planiranje poljoprivrednih aktivnosti i vjerskih ceremonija.
Grčki naučni doprinos astronomiji
Stari Grci unaprijedili su astronomska zapažanja razvojem geometrije i filozofskih koncepata o prirodi svemira. Aristarh sa Samosa prvi je predložio heliocentrični model Sunčevog sistema, dok je Hiparh razvio metode za određivanje udaljenosti do Mjeseca i Sunca. Eraztosten je koristeći jednostavne geometrijske principe uspio izračunati opseg Zemlje sa iznenađujućom tačnošću. Ovi grčki učenjaci postavili su temelje moderne astronomije kroz sistematsko opažanje i matematičku analizu.
